Het begon als een autarkische stad-in-stad; een veilig fort en paleis voor de keizerlijke Chinese familie waar niemand in en uit kon. Maar begin twintigste eeuw zou dit drastisch veranderen. De Verboden Stad: een reis door de geschiedenis.
Door Laura Schute
Van de Ming Dynastie (1368-1644) tot de Qing Dynastie (1644-1912) was de Verboden Stad bijna 500 jaar lang het hart van China. De Verboden Stad, ten noorden van het Tiananmen Plein in historisch Bejing, is een complex van 980 gebouwen, omheind door een hoge, dikke muur en een brede gracht.
Bovenaan de muur staan op elke hoek uitkijkposten die tot ver over Beijing zicht hebben. De stad heeft in totaal vier poorten, één in elke windrichting. Deze verschaffen toegang tot het mysterieuze rijk dat erachter schuilt.
Veilige gevangenis
Toen keizer Yongle (1360-1424) de bouw in 1406 startte, wilde hij een rijk scheppen dat onafhankelijk van Beijing stond. Het was een imponerend fort en machtscentrum voor de keizer. Hier was hij veilig voor moordlustige vijanden en kon hij zijn land regeren. Niemand zou de stad zonder toestemming in of uit kunnen gaan.
De Verboden Stad was bijna 500 jaar lang een stad in een stad. Het volk mocht niet naar binnen en de inwoners van de stad mochten niet naar buiten. Dankzij de indeling van de stad zelf was het mogelijk de inwoners te verdelen in twee groepen. Zo was er het Buitenhof dat bestond uit de woningen van de bedienden van de keizer en de overige bewoners die niet tot de keizerlijke familie behoorden. Dit was om te zorgen dat de Verboden Stad autarkisch kon functioneren. Zo had de stad winkels en scholen. Hier zijn de Poort van de Opperste Harmonie en de Hal van de Opperste Harmonie te vinden.
De noordwest hoek van de Verboden Stad. (foto: Wikimedia)
Privacyloos
Het Binnenhof was exclusief voor de keizer, zijn familie en de hoogste politieke ambtenaren. Om tot deze groep te behoren, moesten Chinese ambtenaren een jarenlange opleiding volgen en een zwaar staatsexamen afleggen. Naast het keizerlijk paleis, een kopie van de Hal van de Opperste Harmonie, maar dan kleiner, bevonden zich de vertrekken van de concubines en de keizerlijke tuinen.
Hoewel de bewoners van het Buitenhof nog een relatief normaal leven konden leiden – zij werkten in een winkel en de kinderen konden naar school –, leidden de leden van de keizerlijke familie een geïsoleerd bestaan. Alleen de keizer en hoge ambtenaren hadden regelmatig contact met de buitenwereld.
Ieder lid van de keizerlijke familie stond onder constant toezicht van eunuchen en ambtenaren. Niemand had enige privacy. De keizer en zijn directe familie moesten zich houden aan verschillende verplichtingen en hun leven werd gevuld met belangrijke tradities die bepaalden wat zij wanneer moesten doen. Zo bleef het eeuwenlang, totdat de keizerlijke macht in 1912 werd gebroken.
Doelwit
In 1912 verloor de Verboden Stad zijn functie als politiek centrum. China veranderde in een republiek als nasleep van de Xinhai Revolutie (1911). De laatste Chinese keizer Puyi (1906-1967) was destijds zes jaar oud. Hij moest verplicht binnen de muren van de stad blijven en was zijn politieke macht kwijt. In 1924 verbande de nieuwe Chinese regering Puyi uit de stad en riep de Verboden Stad officieel uit tot een museum.
De Verboden Stad ging een chaotische tijd tegemoet. Door de vele burgeroorlogen en later de Tweede Wereldoorlog zijn verschillende artefacten gestolen of vernietigd. Rebellen beschadigden grote delen van de stad en vooral het keizerlijk paleis was een geliefd doelwit. Gedurende de Culturele Revolutie (1966-1976) sloot premier Zhou Enlai (1898-1976) de stad volledig af om deze zo te beschermen tegen de Rode Garde.
Pas na de dood van Mao Zedong (1893-1976) kwam het historisch monument weer in rustiger vaarwater terecht. De stad begon weer te functioneren als museum voor het Chinese volk.
De zuidwestelijke uitkijkpost van de Verboden Stad staat vlak naast de entreepoort, ookwel bekend als de Meridiaan Poort. (foto: Laura Schute)
The Last Emperor
In de westerse wereld is de Verboden Stad vooral bekend geworden door de film The Last Emperor, waarin het leven van keizer Puyi is verbeeld. Regisseur Bernardo Bertolucci kreeg als eerste westerse filmmaker toegang tot de Verboden Stad om daar zijn opnamen te schieten. Hij mocht gebruik maken van het gehele complex.
Hierdoor is de film een prachtige weergave van hoe de stad eruit ziet. De film symboliseert ook de verbeterde relatie tussen China en het Westen. Nu inmiddels is de Verboden Stad toegankelijk voor toeristen van over de hele wereld.
Als je een bezoek brengt aan de stad, is het eerste wat je aan dit Chinese monument opvalt het formaat. Bij binnenkomst is de weidsheid van het plein overweldigend. De imposante gebouwen zijn kleurrijk en dankzij de achttien jaar durende renovatie zien zij er weer uit als vroeger. Door de grootte van het complex is het mogelijk op sommige pleinen helemaal in je eentje te lopen ondanks de drukte. Binnenhof en Buitenhof zijn indrukwekkend en mooi.
Keizer Piyu op zijn troon in de film The Last Emperor. (foto: Columbia Pictures)
Binnen gluren
Opmerkelijk is dat bezoekers de gebouwen van de stad niet binnen mogen. De ruimtes van gebouwen als de Hal van Opperste Harmonie zijn te klein. De Chinese autoriteiten hebben daarom de ramen en deuren van de gebouwen opengezet, zodat toeristen naar binnen kunnen kijken. Het geduw is zeker de moeite waard. De meubels en decoraties zijn prachtig.
De Verboden Stad is een prachtige locatie om te bezoeken. De atmosfeer straalt een oud, rijk verleden uit die voelbaar is zodra je voet zet op het terrein. De architectuur is prachtig en indrukwekkend. De schilderingen op het gebouw kleurrijk en gedetailleerd zijn. Het is een aanrader voor iedereen die de Chinese geschiedenis persoonlijk wil beleven.
Gerenoveerde decoratie van de Hal van de Opperste Harmonie. (Foto: Laura Schute)
Verder lezen en kijken
- Meer artikelen over de geschiedenis Azië op GeschiedenisBeleven.nl
- Bekijk de prachtige historische film, The Last Emperor (1987) door Bernando Bertolucci.
- Bezoek de officiële website van de regering van Beijing voor extra achtergrondinformatie over de Verboden Stad.
©GeschiedenisBeleven.nl, auteur: Laura Schute, eindredactie: Paul van Royen, beeldredactie: Laura Schute, foto’s: Wikimedia, Laura Schute en Columbia Pictures.
