De eetgewoonten van de Romeinen spreken nogal tot de verbeelding: decadente maaltijden die urenlang duurden en allerlei liflafjes bevatten, zoals pauwentongetjes, perziken in het zuur en garum, de befaamde saus gemaakt van vergiste visresten. Dit alles werd liggend verorberd totdat er – letterlijk! – ruimte moest worden gemaakt voor het volgende gerecht. Een bezoekje aan het vomitorium zou hiervoor de oplossing zijn.
Door Veerle Gaspar
Lange tijd was men ervan overtuigd dat het vomitorium een speciale ruimte was om over te geven tijdens overvloedige maaltijden. Dan kon men na een vlugge lediging van de maag weer lustig verder tafelen. Het taalkundig verband tussen vomitoria en overgeven (vomit in het Engels) heeft echter niets te maken met (vermeende) Romeinse tafelgewoontes.
Het woord vomitorium is namelijk afgeleid van het werkwoord vomere, dat braken betekent. Alleen heeft dit braken geen betrekking op voedsel, maar op mensenmassa’s.
Vomitoria waren gangen, aangelegd onder of achter de zitplaatsen van bijvoorbeeld amfitheaters. Langs deze gangen konden de bezoekers makkelijk het amfitheater verlaten.
Het vomitorium spuugde dus vlot een stroom van mensen uit op straat.
Afbeelding van een amfitheater met onderin de drie gangen (vomitoria) om snel buiten te komen (foto: Wikimedia).
Verder lezen en kijken
- Meer artikelen over de oudheid op GeschiedenisBeleven.nl
- Meer feit of fictie op GeschiedenisBeleven.nl
- Lees ook het artikel: Proeven van de oudheid
© Geschiedenisbeleven.nl, auteur: Veerle Gaspar, eindredactie: Lize Noorda, foto’s: Wikimedia.